Çelik Çaydanlık Boyama Deneyimim - 1 -

 

Bu haftalarda ya bahar kendini hissettirdiğinden yada ramazan nedeniyle acaipp çalışkan bişi oldum. Yapmak ve denemek istediğim işlere bulaşmaya başladım. Bir süre önce minik iki kişilik çelik çaydanlığın sapı hafiften yanmıstı, üstelik bordomsu kırmızıydı. Bana ters renk. Malum herşey ateş pahası. Çaydanlığın saplarını boyasammı derken tamamen boyasam beyaz olsa porselen gibi moduna girdim. Hangi boya tutarki, ateşe dayanırki!!! olurmu? derken bir başka çalışmayı gördüm aman allahım olmazmı oluyor hemde çok güzeeel oluyor. Hemen noksanlarımı tamamladım. Vernik yoktu elimde sadece birde fırçalarımı çoğalttım. Sonra iki kat boya attım. İlki tamamen kurusun diye ertesi güne ikinci katı attım. O da kuruyunca dekupaj girdi devreye. Bir bekleme süreci daha. En son vernik attım tek kat yeterli geldi. Acemilik çıktı bu denemede. Bir çaydanlığım daha var sırasını bekleyen. Akrilik boya, peçete tutkalı ve su bazlı vernik malzemelerim. Bugün su doldurup alt üst ayrı ayrı kaynatma operasyonuna tabii tuttum. Sonrasında ağız kenarlarında minik kalan boyaları sert singer su deterjan ile temizledim. Sanırım ısı sayesinde boya iyice sabitleniyor. Ben çok beğendim bu sonucu. Denemek isteyen olursa yardımcı olurum kafasına takılanlara. Sevgilerimle...

"İstanbul güzelse sebebi KUZUM ve FENERBAHÇEM"

15 Mart günü en son şişe içi boyama ve büyük boy kadehlerime el atmıstım. Uzun süredir kadehler beklemedeydi. Kadehler bitti ama hosuma gitmedi. Biraz daha üzerlerinde çalışmam gerekiyor. Bir önceki post ile vitray çalışmaları derlemistim. Keske kadehleri boyamadan önce aklıma gelseydi vitray çalışmak.  Bekleme aralarında ise birkaç şişe ve vazo içi beyaz tutkal ile boyama yapmaya başlamıştım. Vazo bitti ama gitar şişe hala yarım. Her neyse neden yarıda kaldılar konusuna gelince... 

Pet Şişeler ile Dev Bir Tek Şişe

Bir süre önce banyoda bir tadilat ile duşakabin yeniledik. Kabinin sol kısmında havlupan mevcut ve sağ kısmında ise bir çıkıntı olduğundan dolayı kabin istediğim ölçülerde olamadı. O yüzden sağ kısımda açıklık kaldı. Bu kısım beni delirtiyordu.  Ben tabikii o açıklağı kapatmak zorundaydım. O yüzden şişe ve kahve kutularını derleyip topladım kestim şekillendirdim, pet şişeleri ütüledim, keskinliklerini yok ettim. Hepsini boyadım, yapıstırıp dev bir şişe görünümü elde ettim. Amacıma ulaştım.

Minicik Bir Yenilenme

Minicik bir şekerliğim vardı. Görünüşünü sevsem de çok kullanımımda değildi. Minicik şekerliğime, minicik bir değişim yaptım. Kapağını ona ayak yaptım. Bu tür çalışmalar da sıcak silikon veya diğer yapıştırıcı iyi sonuç vermiyor. Silikon bir süre sonra bırakıyor kendini. Ben pattex kullanıyorum. Takı ve bu tür yapıştırma işlemlerinde sonuç mükemmel oluyor. Yapıstırıcı tamamen kuruduktan sonra, objeyi taş ile dolduracağım için yapıştırdığım kısımı dış çevresinden silikon ile destekledim.

Kırmızı Biber (Kapya) Turşusu // Ben'den...

Emekliyim 😃 

Kot giymeme kararı aldım. Cep delik cepken delik diye bir şarkı vardı eskilerden şu an aklıma takılan. O kadar hoşuma gittiki bu arkadasımdan gelen mini espriyi paylaşayım istedim. Bir koca yıl daha bitti bitecek. Kimi zaman sıkıntılı, kimi zaman keyifli geçen koca bir yıl daha bitti bitecek. Dönüp baktım maziye, paylaşacak ne varmış. Kocaman bir hiç. Pandemisi, depremleri, yitirdiğimiz dostlarımız. Kafam karmakarışık yine. Kevgirmisin be kardeşlik.

Neler neler yazacaktım ama bu serseri varya bu minnak serseri, yazma benim ile ilgilen diye hem sürekli benimle konuşuyor hemde parmaklarıma öfke ile saldırıyor. O yüzdendir ki ne yazıyordum, ne anlatacaktım aklımdan çıkıyor.Can yoldasım arkadasım kankam herseyim oldu minnağım.

Bu post için asıl yola çıkış sebebim;

Örümcek Ağı Altında // Objektifimden...

 

2020den bu yana ne kadar yaşamadığımız, görmediğimiz varsa gördük yaşadık. Bizim buralarda sis olayı görülür, yaşanır. Duvar olur bazen hemen burnumun dibinde, balkonumun yada penceremden baktığım noktada camda sadece kendi yansımamla başbaşa. Evrende yapayalnız olduğunu düşündüren sis olayları yaşadım zaman zaman. Fakat dün geceki ender olarak gördüklerimdendi. Daha önce bir sabah tüm binaların sisin üzerinde kaldığını da görmüstüm. Resimlendirmistim o zamanda. Dün gece ise sanki şehri dev bir örümcek ağı kaplamış, herkes o ağın içinde kalmıştı. Bugün akşam saatlerine doğru başlayan fırtına tamamen bu ağı temizleyip yok etti. 

"Ege" Yüzünden Psikolojik Tedavi Gerekecek!!!!

Oğlum bu hafta işi gereği Ege'deydi... Ara ara bana uğradığı yerlerden fotolar attı. Ben bunalım 😔

Haftaboyu bunalım takılmamak için daldım hobilerimin arasına. Ufak tefek tüm biriktirdiklerimi elden geçirdim.

Otobüs Sevgim Doğuştandır...🚌

23 Agustos Pazartesi; tam iki yıl sonrasında otobüs yolculuğu yaptık Erol ve ben. Otobüslerin hayatımdaki yeri çok önemli. Babam rahmetlimin şoför olmasının etkisi olabilir. Fakat bendeki otobüs sevgisi çok büyük boyutlardaydı. Şehrimizdeki otobüslerin plakasını bilir, hatta motor seslerinden bilirdim hangi otobüs oldugunu. Ortaokul ve lise yıllarım cam kenarları ve bahcede iken hangisi gelmis, hangisi gidiyor saatlerini bildiğimden takip ile geçerdi. Onları seslerinden tanıdığıma inanmayanlar teste tabii tutarlardı beni. İlk yolculuklarımda beşbuçuk altılı yaşlarım otobüslerin hostes koltukları benimdi. Şoför amcalarım babam sayesinde beni tanıdıklarından dolayı, mikrafonu da tutuştururlaardı elime, repertuarımdaki şarkıları söylerdim zavallı yolculara. En çok söyledigim "Bana sabret diyorsun, ben sabır taşımıyım" O yıllarda ve o yaşlarda otobüs sevdam yüzünden medeni cesaretimde süpermis. Güneş gazetesi vardı, işe başladığım yıllarda 45 kupona çekiliş ile otobüs veriyorlardı. 40 gün ne dersen o olurmuş lafının külliyen yalan olduğunu bizzat kanıtlamışımdır. Her allahın günü, 45 kupon artı çekiliş ve bekleme süreçlerini de sayarsak yaklaşık üç ay uzun bir yürüyüş yolu ile işe yürürken " bana çıkacak, benim olacak" derdim. Dualarım cabası!!! Çıkmadı tabii. Koca bir albüm resim yapmıştım sevdiğim otobüslerimden hala saklarım. Ulusoy dergisinde bir makalem bile yayınlanmıstı. Otobüs sevgim üzerine. Hayatta en çok istediğim otobüs kullanmak kadar o koca otobüsü yıkamaktır. Olmadı hiç olmayacak😄🚍🚌 Şimdi anlatmak istediğim yakın zamanlı bir anı. Eğer ilginizi çeker de okursanız neden uzun uzun anlattım otobüs sevgimi ve anılarımı sizde keyif alacaksınız eminim.

Evimiz çevre yolu üzerinde olduğundan dolayı karayolu kenarında bekledik otobüsümüzü. Heyecan yaptım resmen uzun süredir otobüs ile yolculuk yapmadığımdan. Baktım geliyor otobüsüm bütün heybeti ile. Bize iyice yaklaştığında sevinçten çığlık atacaktım ama bastırdım duygularımı. Sevinmeme sebep ise sürücü koltuğu bir hemcinsime aitti. Allahım bu nasıl gurur bu nasıl mutluluk. Ben oturuyormuşum sanki o koltukta gibi keyiflendim.Erol en önden almış yerimizi hiç sevmem ama iyi de yapmış. Resim çekmem şart olmuştu. Sadece Kaptan Buket değil, otobüsün kaptana ait emekleri de keyif yaptırdı bende.

Kaptanımıza bakıp bakıp, Işığım, Önderim ATA'ma binlerce kez teşekkür ettim. Sayesinde çağdaş bir Türk Kadını nasıl dilerse her işin üstesinden gelir gördük bir kez daha.

Bu arada bir teşekkür de Kamil Koç Firmasına 👍👏✌

Yolculugumuz da camdan yakaladım. Ben kedi görüyorum güneş ile oynayan :D

 

Tiflis mi, Bitlis mi ???

Sanırım 86 veya 87 yılıydı. Henüz babam hayattaydı. Bir sabah babam gazete okuyor, ben kahvaltı yapacagım ve annemle sohbetteyim. Kahvaltı yapacagım ama gece gördügüm rüyanın o kadar etkisindeyimki anneme ve babama sordum Tiflis nerede? Cografya bilgilerim iyidir ama bilemedimdi o zamanlar Tiflis neresidir, nerededir. Neyse anne ve babama anlattım. "Rüyamda ucsuz bucaksız dümdüz bir alan var, sarı bir renk hakim o alana ve ben o ortamdaki oldukca yüksek ve dimdik bir dagın tepesinde, bir evin kapı önündeki merdivenlerinde oturuyorum. Ve asagıda gördügüm manzara ise o dümdüzlügün ortasında bir kalabalık bir kargasa. Rüya iste, bir anda kendimi o ortamda buluyorum ama yine aynı sekilde oturuyorum aynı kapı önü merdivenindeki gibi. Sanki bir tas üzerindeyim ve sırtımı bir baska kadına yaslamıs sekildeyim. Yani sırtsırta oturuyoruz. Kadın cok genc, cok özel kıyafetler icinde ve o halde birbirimizin yüzünü görmeden sohbetteyiz. Diyorki bana "evleniyorum Tiflis'e gidiyoruz. Cevremiz acaip kalabalık cok telaşlılar ve bir hurdalık sanki o ortam. Rüyamda bendeki düsünce şu "Tiflis mi dedi Bitlis mi dedi. Tiflis neresi acaba hic duymadım yok yok Bitlis demistir" Ben böyle anneme anlatıp dururken canım babam, birden gazetesini bırakıp TV.nin sesini actı. Dur dur!!! bak Tiflis denmis sana rüyanda. Kulak kesildik tabii habere ücümüzde. Bir tren kazası olmus Tiflis'te. Görüntüler korkunc hurda yıgını ve aynı rüyamdaki gibi. Dahada ilginci yitirilen cok insan dügüne giden aile akrabalar toplulugu. Hepimiz şok olmustuk. Yıllardır hic unutamam Tiflis mi Bitlis mi?

O yıllarda cok rüya görürdüm. Bir cogu anında cıkardı. Ne yazıkki sevindirici degil üzücü olanlar gerceklesirdi. Artık pek uyku uyuyamadıgımdan rüya da göremez oldum. Az önce nette gezintimde Tiflis cıktı karsıma Armut:Com'da, bende gecmise gittim tabii. Tiflis'te cok güzel ama canımm. Gidip gezmek lazım coronasız yarınlara erersek...

AKUT'un Düzenledigi Dijital Kampanyada Yerinizi Alın...

 

TBMM'nin kurduğu düzenli ordunun Batı Cephesi'ndeki

ilk başarısı olan Birinci İnönü Zaferi’ni 100 yıl sonra aynı

günlerde coşkuyla anıyoruz.

Siz de düzenlediğimiz dijital kampanyamızda yerinizi alın!

Takip'cilerimi Neden Kaybediyorum?

Takipci sayısı sizlerinde takibinizdemi Blogcu arkadaslarım... Dikkat etmeyim, önemsemeyim diyorum ama icimden bir ses bu önemli diyor bu benim icin önemli. Neden bilmiyorum ama gercektende önemsiyorum. Twitter, İnstagram gibi ortamlarda insanlar icin takipci sayısı acaip önem arz ediyor. Oralarda umurumda degil. Hele instagramda zerre kadar umrumda degil. Twitter biraz ilgi alanımda o yüzdende takibe takip diyorum. Ama blogumda beni takip edenlerin sayısı arttıkca mutlu oluyorum. Cünkü paylasmayı seviyorum. Biliyorumki takipcilerimin bir cogu postlarımdan, yaptıklarımdan beni takip ederek haberdar oluyorlar. Bu yüzden mutlu oluyorum. Oluyorumda birde takipten düsenler oluyor. Bugün iki kisi beni takipten vazgecmis, yemin ederim üzüldüm. Bu bana ihanet gibi geliyor. Baslangıc noktanız nedir bilemem ama bir sekilde bloguma gelip, beni takibe aldıktan sonra yorum bırakanlar. Yorum ile beni takibe aldıgını kanıtladıgını düsünenler. Neden sonra gizlice geri gelip takip kayıtlarını silerler. Amac nedir??? Bu sahtekarlık ikiyüzlülük riyakarlık degilmidir. 

Adabükü Bodrum 2020

Covid19 korkusu ile yılbasından bu yana yasadıgım sehirde evimden dısarı cok fazla cıkmadım. Birkac market alısverisi, mecburi Banka isleri. Yedi ay boyunca belki yedi kez ancak. Ama Temmuz ayı sonunda Ocak ayından beri görmedigim oglumu görmek icin İstanbul'a ve sonrasında kardesime yardımcı olabilmek icin Bodrum'a gittik.  OMG!!!  Bodrum'u daha önce bir kez görmüstüm. Sevmemistim... Bir dahada tatil icin hic tercih etmemistik ailecek. Bodrum biz orta direk aileler icin fazla. Cok zengin olacaksın cebin para dolu olacak hesabını bilmeyeceksin. Villan veya yazlıgın kesin olacak. 

Daday/Kastamonu Gezimiz 2*

Daday gezimiz sırasında ikinci molamız Memisler Pide oldu.Bir önceki postta anlatmıstım. Maksat etliekmek yemekti eee Daday'ın etlisi mutlaka oralara arada birde olsa gidip yenilmeli. Etliekmeklerimizi bizden cok muhterem yedi ama neyseeee😁

Daday/Kastamonu Gezimiz 1*

Cuma günü Daday İlcemize arkadaslarla gezmeye gittik. Daday'ın Etliekmegi meshurdur. Ama öncesinde Balabanoglu Ciftliginde kahve keyfi yaptık. Eski konak cok eski bakımsız berbat halde resmen virane ama bahce yemyesil ve huzur dolu. Yaz aylarında ve baharda yolu düsecekler icin mini bir bilgi vereyim. Evet konak perisan halde ama bahce muhtesem. Mutlaka ugrayın ve yöresel kahvaltı keyfini yasayın. Bize ikram edilen Kül Çöreginin tadı hala damagımda. Taze tereyagı, elma erik marmelatları, bal tam anlamıyla en dogalından, en temizinden. 


Golden cinsi Venüs ve Cesar ile bol bol kosturup, salıncak ve tahtarevalli keyfi bile yaptık.

💙💛 Nedenmi Fenerbahce'liyim !!! 💛💙

18 Eylül 1985  Bordeaux - Fenerbahçe Maçı hayatımdaki beni en cok etkileyen maçtır. Belkide babam ile birlikte, radyo basında heyecan ve dualar ile bağıra çağıra dinlediğim içindir.  
Radyodan mac dinleme keyfide bambaskaydı birseydi yaa... Bir keresinde, hangi yıldı hatırlayamadım ama sırf totem yapmak icin bir sene boyunca, hemen hemen tüm macları radyodan dinlemisligim vardır.  
Nesrin uyumuştu, Nalan küçücüktü. Benden bir yas küçük olan Nesrin'i, maç gidip geldikce, totem icinmi, yanımda olsun diyemi, yoksa hatırası kalsın diyemi bilmem ama zavallımı uykusundan sarsa sarsa uyandırıp, ayaklarından sürüyerek yanımıza getirmiştim zorla. O hatırlar mı bilmem ama odaya benim zorlamamla gelip babamla birlikte resmen mutluluktan ağlaya ağlaya, maç sonunda ise evimizin icinde cılgınlar gibi zıplayarak sevinç kahkahaları atmıştık. Hiç unutmam Murat Ünlü' nün maçı anlatmasını, Bordeaux iki kez beraberliği yakalamış ama Fenerbahçem 3 kez öne gecmişti. Kolay mı bir yıl öncesi Avrupa şampiyonu olan takımı yenmiştik. Ne yazık sonrasında Hüseyin'e erken veda ettik. Ruhu şad, mekanı cennet olsun. 

Babamı ise 1989 Nisan'ında kaybettik maalesef. 😢

Evet biz Babadan Fenerbahceli bir aileyiz. 4 kız kardeşiz (dee biz 3 sayarız kendimizi, zira ablam acelesinden 17nde evlendi) O güzelim gençlik yıllarımızda hayatımız sadece Fenerbahce'mize endeksliydi.

"HEY"İsimli bir dergi vardı o yıllarda. O dergiye Nalan, Nesrin ve ben bir yazı yazdık."Türkiye'de ki tüm Fenerbahceliler!!! Ne dersiniz, bir catı altında toplanalımmı?" diye. İzleyen haftalarda, aylarda, mektup olup yagdı Fenerbahceliler biz üc kardese. 😃 Ne dostluklar ne arkadaslıklar kurduk o yıllarda. Postacımız, cuval bulmalıyım bunları tasımaya diye takılırdı bize. Azmı agladık !!! Nalan banyoda, ben tuvalette,  Fenerbahce'mizin  yenilgilerinde. 1989 Yılı hayatımın en garip yılı. Nasıl adlandırmalı bilemedim ama en büyük mutluluklarıda en büyük üzüntüyüde o yıl yasadım.

Ablam evliydi o yıllarda. Bizlerde evlendik evlat sahibi olduk, olduk ama aslaa evlatlarımıza baskı uygulamadık aslaa. Fenerbahce tutulacak demedik. Sadece her mac öncesi tribüne cevirdigimiz evimizde 1989 yılında Mehmet Ali Erbil ve Atesböcegi Ercan'ın hazırladıgı efsanevi totem kasetimizle mac öncesi hazırlıkları yapardık. Sonucunda ablamın kızı ve ogluda Fenerbahceli; ve fekat lakin ama... icimizdeki tek basarısız ablamın kızı Nihan 😡 maalesef o bir utanc kaynagı, üc evladının biri bile bizimle degill 😢

Babamdan bana miras olan sevdam simdi, evladıma emanet. Ve cok iyi biliyorumkii emanetim emin ellerde...💛💙

YENİDEN MERHABA!!!

Ben denize tatile kum ve günese doyamadan tatil bitti. Uzun süre bloguma bakamadım. Uzak kaldım hem elislerimden hem ortamlardan. Maalesef önümüz kıs, soguk ve ic karartıcı havalar yakında, kapımızda...Ben su anda bu postu yazdıgım anlarda memlekette fırtına ve yagmur basladı, simsekler cakıyor, yıldırımlar sehrı aydınlatıyor. Tam benim havam dogrusu. Neyse ne derdi ananem "döne döne yaz, döne döne kıs"  mevsimleride bozduk ilkbahar ve sonbahar kayıp.

Evet kıs kapıda havalar serinledi. Kıslık hazırlıkları malum. Her evde her mutfakta harika hazırlıklar var. Ben sadece tursumu hazırladım henüz. Fiyatlar cıldırdı. Neye el atsan ates pahası. Allah hepimizin evlerine,ceplerine bolluk bereket versin.

Sevgilerimle...

YUVAMA DÖNDÜM

Döndüm :)

Yaklasık bir ay evimden uzaktaydım dolayısıyla blogumdan da uzak kaldım

Önce biraz tatil yapıp, denizin günesin tadını cıkardım yeetmedi bu sene hic yetmedi ama neyse sonra İstanbul ziyareti ile hem kuzumla hem kardesimle hasret giderdim

Yaz aylarında elime fazla bir is almadım ama ön hazırlıklarını tamamladıgım calısmalarım var

İSTANBUL HATIRASI

 Subat ayının son haftasında memleketim Kastamonu'dan İstanbul'a gittim bu ayın ilk haftasına kadar kaldım

Kardeslerimle ve oglumla cok güzel zamanlar gecirdim hasret giderdim

Hep görmek istedigim ve hic nasip olmayan Galata Kulesi ve cevresinde oglumla cok güzel anılarım var artık...

 23 Mart Nalan'ımın dogum günüydü İstanbul'daki tüm sülale biraraya geldik Kardeslerim, cocukları ve torunlar

Keyifliydi :D

 İki kezde pazar maceram oldu özlemisim İstanbul Salı pazarında alısverisi

Kilo vermeye ugrasıyorum her ne kadar tshirtüm öyle demesede 

Hidden grubumlada yeniden geldik bir araya muhtesem bir gündü. İstanbul güzel ama dostluk arkadaslık herseyden güzel

CNR Kitap fuarında :)

Minibüse bayıldım inanın bolca kitapda aldım, onlarsız olurmu; aslaaa

Ugur Yücel hayranıyım

Bu ev onun bir dizisinde kullanılmıstı "Aramızda Kalsın" dizisi. Simdilerde Kutsi'nin basrolde oynadıgı bir dizi de kullanımda. 

Bu arada Cengelköy İstanbul'da muhtesem güzellikte nezih bir semt 

Nalan'ımın is ortamı bu evin yan sokagı

Bayıldımmm ben Cengelköy'e

Sinem'le biraz cılgınlıklarda yaptık 

Cengelköy'den

Sevgilerimle...