Sanırım 86 veya 87 yılıydı. Henüz babam hayattaydı. Bir sabah babam gazete okuyor, ben kahvaltı yapacagım ve annemle sohbetteyim. Kahvaltı yapacagım ama gece gördügüm rüyanın o kadar etkisindeyimki anneme ve babama sordum Tiflis nerede? Cografya bilgilerim iyidir ama bilemedimdi o zamanlar Tiflis neresidir, nerededir. Neyse anne ve babama anlattım. "Rüyamda ucsuz bucaksız dümdüz bir alan var, sarı bir renk hakim o alana ve ben o ortamdaki oldukca yüksek ve dimdik bir dagın tepesinde, bir evin kapı önündeki merdivenlerinde oturuyorum. Ve asagıda gördügüm manzara ise o dümdüzlügün ortasında bir kalabalık bir kargasa. Rüya iste, bir anda kendimi o ortamda buluyorum ama yine aynı sekilde oturuyorum aynı kapı önü merdivenindeki gibi. Sanki bir tas üzerindeyim ve sırtımı bir baska kadına yaslamıs sekildeyim. Yani sırtsırta oturuyoruz. Kadın cok genc, cok özel kıyafetler icinde ve o halde birbirimizin yüzünü görmeden sohbetteyiz. Diyorki bana "evleniyorum Tiflis'e gidiyoruz. Cevremiz acaip kalabalık cok telaşlılar ve bir hurdalık sanki o ortam. Rüyamda bendeki düsünce şu "Tiflis mi dedi Bitlis mi dedi. Tiflis neresi acaba hic duymadım yok yok Bitlis demistir" Ben böyle anneme anlatıp dururken canım babam, birden gazetesini bırakıp TV.nin sesini actı. Dur dur!!! bak Tiflis denmis sana rüyanda. Kulak kesildik tabii habere ücümüzde. Bir tren kazası olmus Tiflis'te. Görüntüler korkunc hurda yıgını ve aynı rüyamdaki gibi. Dahada ilginci yitirilen cok insan dügüne giden aile akrabalar toplulugu. Hepimiz şok olmustuk. Yıllardır hic unutamam Tiflis mi Bitlis mi?
O yıllarda cok rüya görürdüm. Bir cogu anında cıkardı. Ne yazıkki sevindirici degil üzücü olanlar gerceklesirdi. Artık pek uyku uyuyamadıgımdan rüya da göremez oldum. Az önce nette gezintimde Tiflis cıktı karsıma Armut:Com'da, bende gecmise gittim tabii. Tiflis'te cok güzel ama canımm. Gidip gezmek lazım coronasız yarınlara erersek...
Tiflis kendine has şehir dokusu, misafirperver insanları ve otantik evleriyle yanı başımızda bir vaha. Şehrin enerjisi ilk andan itibaren sizi ele geçiriyor. Kafkasya bölgesinde bulunan, geçmişte pek çok kültüre ev sahipliği yapmış bu zengin şehirden ilham alıyoruz.
Tiflis’in ruhunu tek kelime ile tanımlamak gerekirse: sofistike kelimesini kullanmak gayet yerinde olur. Pek çok kültür katmanının hem mimari (Sovyet, Gürcü Art Nouveau) hem de insanların yaşamlarına olan etkilerini görebileceğiniz bir şehir. Tiflis’in genel mimarisi de eklektik ruhun hakkını veriyor. Bir yanda eski Tiflis ve Narikala tepelerinde yükselen renkli ahşap Gürcü evleri, bir yanda ise İtalyan mimar Michele De Lucchi'nin şehre armağanı futuristik Barış köprüsü…
İşte Tiflis’in akıllarda uyandırdığı görüntü, hissettirdiği ruh bu iki uçta saklı.
Tiflis, tam anlamıyla ne tipik bir Kafkas şehri, ne de bir Avrupa şehri. Bünyesinde topladığı pek çok enerji ile statik konumunu korumuyor. Bu da onu bambaşka kılıyor.
Tesekkürler: Armut.Com
Kendine özgü şehirleri daha bir seviyorum. Mimarileri her ne kadar eklektik olsa da...
YanıtlaSilBu arada, çocukluğumdan benim de böyle ilginç anılarım var... İlkokulumun yakınında bir kırtasiye vardı, rüyamda dükkanın içinde, tam ortasında yukarıya doğru yatır çıktığını görmüştüm. Baş kısmı yeşil sarıklı, dört tarafı taştan büyük bir mezardı. Bir kaç yıl sonra o kırtasiyenin yıkımı sırasında altından yatır çıktı... Ne ilginç di mi? :) Çocukluk masumiyetimiz eksildikçe rüyalar da eksiliyor sanırım. O yaşlarımda gördüğüm rüyalar rengarenk, çok ilginç, akla hayale gelmeyen şeylerdi. Şimdiler de hem çok az, hem parça parça uyuyorum. Hem de seyrek de olsa rüya görsem bile kısa sürede unutuyorum. Bir postla sohbet etmiş kadar olduk... Seviyorum blog alemini. :)
Hosgeldin Rusyena :) maalesef "biz büyüdük ve kirlendi dünya"
Sil