27/28 Haziran 2022 Kastamonu

 

Berbat bir gündü 27 Haziran. Abana felaketini daha yeni yasamısken, tatmısken o acıları. Abana, Kastamonu'nun ilcesi, güzelmi güzel bir beldesi. Dilerim tekrar tekrar yasamayız o kara günleri. Diyecegimde yasıyoruz yasatıyorlar. Bu memlekette kendimi bildim bileli sel gelir ölümler kayıplar yitip gidenler olur. Cocuklugumdan öyle cok hatıralar varki asla unutamadıgım. Sehir merkezindeydi evimiz ve Kastamonu icinden gecen malum o hep tasan deremiz evimize encok ücyüz mtydi. Her siddetli yagısta önce ara sokaklardan sel gelir sonra dere tasar ve köprüleri arabaları insan ve hayvanları alır götürürdü. Hic unutmadıgım bir kare beynime kazılı, batacıka camurlu suyun icinde cıglıklar atarak kaybolup giden bir teyze. İnekleri koyun ve kuzuları hatırlıyorum her selde suya kapılıp giden. Evimizin önündeki köprüden asla gecmezlerdi hayvancıklar normal zamanlarda da. Özellikle esekler :)) İnatcı katırlar. Eeeee hissediyor tabii hayvancıklar o köprünün, onun icin tehlike arzettigini gecmek istemiyorlar.  Yazarken düsündüm de cocuklugumda ne cok hayvan doluydu bu memleket. Kağnıları bile hatırladım şu an öküzlerin cektigi. Vayy be ne güzeldi o yıllar kötü anıları hatırlasamda. Bir seferinde oduncu bir amcamda, oduncu oldugu icin belinde tasıdıgı urganı kullanıp, karsı komsumuzun ahsap kapı süslemesi metallere kendini baglayarak kurtulmustu sele kapılıp gitmekten. Camdan ona bagırarak dua etmekten baska bir destegimiz olamamıstı. Kastamonu su'dan gidecek burada herkesin bildigi bir sehir efsanesi. Baska bir post ile arastırmalarımı yazacagım. 

Dün gece sabahladım hic uyumadan. 

Sıkıntılı gecenin sabahı ilk duydugum haber daha da berbat. Kastamonu'dan Ankara'ya yola cıkan yolcu otobüsü kaza yapmıs hemen sehir cıkısı ve ne yazıkki yardımcı kaptan vefat etmis, allah rahmet eylesin.

Kahvaltı sırasında tv actım, duydugum ikinci kötü haber. Maalesef bir devini, yasayan bir efsaneyi daha yitirmisiz. Gayri ihtiyari "nayır nolamaz" yaptım inanın. Mekanın cennet olsun...

İki tablo calısmamı bitirdimki kafam dagılsın diye. Tablo dedimse kanvas üzeri calısma benimki :))

Bir mola sırası tamda balkona cıkmısken, sabah haberini duydugum kaza yapan otobüsümü gördüm, icim acıdı. Yaralı kazazedeler varmıs, acil sifalar diliyorum hepsinede.

Güneşli günlere hasret kaldık. Dilerim artık bitmistir asırı yagıslar ama bitmiyorki sürekli uyarı ile yasıyoruz. Yarın yine cok siddetli hiddetli bir seyler var hadi bakalım hayırlısı